Լինում է, չի լինում, մի դդում է լինում։ Նրա անունը Մամիկոն էր, իսկ նրա մականունը Դավիթ էր։ Նա մի անգամ իր մայրիկի և հայրիկի հետ գնաց անտառ։ Նա իր հայրիկի հետ գնաց ցախ հավաքելու և կորավ։Դդումը փորձում էր ճանապարհ գտնել, բայց չկարողացավ։ Արդեն մութն էր ընկնում։ Դդումը չգիտեր ինչ աներլ և վազեց այն կողմ, որտեղով եկել էր։ Հասավ մի գետի եթե այդ գետը անցներ դդում կհասներ տուն։
